βλαστάνω

και βλασταίνω και βλαστίζω (AM βλαστάνω, Α και βλαστώ, -άω και βλαστώ, -έω και βλαστώ, -όω)

1. αποκτώ βλαστούς, πετάω βλαστάρια

2. γεννιέμαι

3. φυτρώνω, εμφανίζομαι

αρχ.

κάνω να βλαστήσει κάτι.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Από το θ. του αορ. έβλαστον, βλαστείν προήλθαν οι υπόλοιποι ρηματικοί και ονοματικοί τύποι. Η ερμηνεία της προελεύσεως του θέματος αυτού είναι δύσκολη εξαιτίας του φωνήεντος -α- και του συμφωνικού συμπλέγματος -στ-, έτσι δεν είναι σαφές αν αναλύεται σε βλασ-τείν ή *βλαθ-τείν (ή βλαδ- ή βλατ-). Εξάλλου η προταθείσα σύνδεση με το βλωθρός* ή το μολεύω «κόβω τις παραφυάδες των δένδρων» δεν έχει ισχυρή βάση. Από τις άλλες γλώσσες πρβλ. αρχ. άνω γερμ. blat «φύλλο», με το οποίο συνδέεται σημασιολογικά η ομάδα του βλαστάνω. Τέλος ο τ. βλασταίνω προήλθε με μεταπλασμό από τον αόρ. του βλαστάνω εκβλάστησα κατά το σχήμα ωλίσθησα- ολισθαίνω, εσίγησα- σιγαίνω κ.λπ. (πρβλ. αυξάνω), ενώ ο τ. βλαστίζω < βλαστός + -ίζω].